Of je een voorstander bent van kinderopvang is natuurlijk weer een andere discussie. Veel mensen in onze omgeving zijn verbaasd over het feit dat wij alles bol kunnen werken met maar 1 dag per week aan kinderopvang. Als Logan op school zit blijft dit zo en heeft hij dus ook maar 1 dag per week BSO, zelfs in de schoolvakanties.
Ik zelf werk in het kappersvak. 24 uur verdeeld over 3 dagen. Mijn man werkt op papier 36 uur verdeeld over 4 dagen.
Kort gezegd, om mijn werkdagen op te vangen hebben we het zo gepland dat Ralph 2 van mijn werkdagen thuis is. Die andere dag is dus kinderopvang nodig. Die dag gaan ze de hele dag.
Woensdag is mijn eerste werkdag in de week, dan heeft Ralph papa dag en is hij lekker de hele dag met de kids. Vrijdag is mijn tweede werkdag in de week, en zijn beide kids de hele dag dus op de opvang. Zaterdag is werkdag 3, en dan heeft Ralph weekend, en is dus weer thuis bij de kids.
Tuurlijk is het in het begin als je weet dat je zwanger bent een zoektocht. Want hoé gaan we dit toch rond breien als we gaan werken. Kinderopvang is duur, maar anderzijds is het in vele gevallen zo dat vaak beide ouders moeten werken om de kosten te betalen. In ons geval is die dag kinderopvang er omdat ik het zelf fijn vind om iets voor mezelf te hebben. Even er tussen uit en iets anders dan ‘mamaaa ik wil drinken’ of ‘mama wil je mijn billen afpoetsen’. Minder werken als 24 uur zie ik niet zitten, omdat je dan meer niét mee krijgt op het werk dan wel. Zelf financieel kunnen we het prima redden met een dag minder werken voor mij, maar ook vind ik het niet ‘gezond’ als een kind 24/7 aan mama of papa vast hangt. Die dag dient daar dus voor. Even zonder mama of papa, en papa/mama iets voor zichzelf. En als ik ze dan toch naar de opvang breng, kan ik net zo goed centen verdienen in plaats van thuis op mijn gat te zitten.
Hoe hebben jullie het kunnen inregelen met kinderopvang en werk?